خواص آنتی باکتریایی برخی از سوش های مخمری جدا شده از ریچال ایرانی و فرآورده های لبنی سنتی در ارمنستان

زمینه و هدف: استفاده از مواد نگهدارنده برپایه بیوتکنولوژی و یا سوش های مولد این مواد همواره مورد علاقه حوزه زیست فن آوری غذایی و یکی از آخرین راه حل های افزایش زمان ماندگاری از طرف مقامات بهداشتی ونظارتی می باشد. این مطالعه، با هدف بررسی خاصیت آنتی باکتریایی مایع رویی مخمرهای جداشده از ریچال فرآورده لبنی سنتی ایران و فرآورده های لبنی تخمیری ارمنستان انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، مایع رویی یا سوپر ناتانت 77 سوش مخمری از فرآورده های ارمنی و12 سوش از ریچال ایرانی خالص سازی شد. مواد خالص سازی شده بر سه سوش باسیلوس سوبتیلوس، باسیلوس تیورینجینسیس، سالمونلاتایفی موریوم به عنوان عاملین فساد در مواد غذایی در سه محیط کشت ،در دو حالت هوازی وبی هوازی مورد آزمون قرارگرفتند. میزان قطرهاله ایجاد شده اندازه گیری و به عنوان قدرت آنتی باکتریایی آنها گزارش شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spssنسخه 16 آنالیزگردیدند. روش تحلیل پراش یک طرفه برای مقابسه میانگین ها بکار برده شد. سطح معنی داری کمتر از 5 درصد در نظر گرفته شد. یافته ها: از مجموع 89 سوش  مخمری، سه سوش مربوط به ریچال و 9 سوش از فرآوردهای ارمنی(درکل 5/13درصد)، خاصیت آنتی باکتریایی ازخود نشان دادند. سوش هایt86 از مخمرهای ارمنی و  fa1(25)از ریچال در تمام شرایط هوازی و بی هوازی در سه نوع محیط کشت، دارای قطر هاله بیشتر و در نتیجه خاصیت آنتی باکتریایی قوی تری داشتند. در مقایسه میانگین قطر هاله های ایجادی بر سه عامل فساد، سوش های ریچال اختلاف معنی داری داشتند(05/0p<). بالاترین اثر بر باسیلوس سوبتیلوس و پایین ترین اثر بر سالمونلا تایفی موریوم مشاهده شد. بحث: با توجه به قدرت آنتی باکتریایی سوش ها مخمری جدا شده بر باکتری های های عامل فساد در شرایط بی هوازی و هوازی بود. بنابراین، با اضافه کردن متابولیت ویا خود این مخمرها   به مواد غذایی به عنوان نگهدارنده طبیعی ، می توان  فرآورده ای عملگر وسینبیوتیک را به صنعت غذا معرفی کرد.